Dieta Atkinsa i dieta ketogenna to dwa popularne podejścia do odchudzania i poprawy zdrowia, które często są mylone ze względu na ich wspólną cechę – niską zawartość węglowodanów.
Chociaż obie diety koncentrują się na zmniejszeniu ilości spożywanych węglowodanów, różnią się pod wieloma względami, w tym w sposobie realizacji, celach i długoterminowych efektach. Poniżej przyjrzymy się bliżej każdej z tych diet, aby lepiej zrozumieć ich podobieństwa i różnice.
Dieta atkinsa
Dieta Atkinsa została opracowana w latach 70. XX wieku przez dr. Roberta Atkinsa, kardiologa, który zainspirowany był badaniami na temat wpływu diety niskowęglowodanowej na utratę masy ciała. Dieta Atkinsa składa się z czterech faz:
Faza 1: indukcja
W pierwszej fazie, zwanej indukcją, dzienna podaż węglowodanów jest ograniczona do 20-25 gramów. Celem tej fazy jest wprowadzenie organizmu w stan ketozy, w którym zaczyna on spalać tłuszcz jako główne źródło energii.
Faza 2: balansowanie
W tej fazie stopniowo zwiększa się ilość spożywanych węglowodanów, dodając 5 gramów tygodniowo, aż do momentu, gdy utrata wagi zaczyna się stabilizować. Faza ta pozwala na ponowne wprowadzenie niektórych owoców, warzyw o wyższej zawartości węglowodanów oraz orzechów.
Faza 3: pre-maintenance
W fazie przedutrzymaniowej kontynuuje się zwiększanie spożycia węglowodanów o 10 gramów tygodniowo, aż do momentu, gdy osiągnie się pożądaną wagę. Ta faza pozwala na jeszcze większą różnorodność produktów spożywczych.
Faza 4: utrzymanie
Ostatnia faza to utrzymanie osiągniętej wagi. Węglowodany są dodawane do diety w ilości, która nie powoduje przybierania na wadze. Celem jest wypracowanie trwałych nawyków żywieniowych.
Dieta ketogenna
Dieta ketogenna, zwana również keto, jest bardziej restrykcyjna pod względem węglowodanów w porównaniu do diety Atkinsa. W diecie ketogennej węglowodany zazwyczaj stanowią mniej niż 10% dziennego spożycia kalorii, co zazwyczaj przekłada się na mniej niż 20-50 gramów węglowodanów dziennie. Główne założenia diety ketogennej to:
Wysoka zawartość tłuszczów
W diecie ketogennej większość kalorii pochodzi z tłuszczów. Tłuszcze stanowią 70-80% dziennego spożycia kalorii, co ma na celu wprowadzenie organizmu w stan ketozy.
Umiarkowana ilość białka
Białko w diecie ketogennej stanowi około 20-25% dziennego spożycia kalorii. Nadmiar białka może zostać przekształcony w glukozę, co może wyprowadzić organizm ze stanu ketozy, dlatego spożycie białka jest kontrolowane.
Niska zawartość węglowodanów
Węglowodany są ograniczone do 5-10% dziennego spożycia kalorii. Oznacza to eliminację większości owoców, pieczywa, makaronów i innych produktów bogatych w węglowodany.
Podobieństwa i różnice
Obie diety mają na celu wprowadzenie organizmu w stan ketozy, jednak różnią się podejściem do węglowodanów i elastycznością.
Podobieństwa
Ketoza: Obie diety dążą do osiągnięcia stanu ketozy, w którym organizm spala tłuszcz jako główne źródło energii.
Niska zawartość węglowodanów: Zarówno dieta Atkinsa, jak i keto, wymagają znacznego ograniczenia spożycia węglowodanów.
Utrata wagi: Obie diety są skuteczne w promowaniu utraty wagi, głównie dzięki zmniejszeniu spożycia węglowodanów i zwiększeniu spalania tłuszczu.
Różnice
Elastyczność: Dieta Atkinsa jest bardziej elastyczna, zwłaszcza w późniejszych fazach, co pozwala na stopniowe zwiększanie ilości spożywanych węglowodanów. Dieta ketogenna jest bardziej restrykcyjna i nie pozwala na taką elastyczność.
Skład makroskładników: Dieta ketogenna ma wyższe wymagania dotyczące spożycia tłuszczów i niższe dotyczące węglowodanów w porównaniu do diety Atkinsa, szczególnie w jej późniejszych fazach.
Cele zdrowotne: Dieta ketogenna jest często stosowana nie tylko w celu utraty wagi, ale także w leczeniu pewnych schorzeń, takich jak padaczka, zespół metaboliczny, czy niektóre rodzaje nowotworów. Dieta Atkinsa jest głównie ukierunkowana na utratę wagi i poprawę zdrowia metabolicznego.
Dieta Atkinsa i dieta ketogenna to dwa różne podejścia do niskowęglowodanowego stylu życia, które mają na celu poprawę zdrowia i utratę wagi. Chociaż obie diety mogą prowadzić do osiągnięcia podobnych rezultatów, ich różnice w podejściu do spożycia makroskładników i elastyczności sprawiają, że są one odpowiednie dla różnych osób z różnymi potrzebami i preferencjami. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem którejkolwiek z tych diet skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem, aby upewnić się, że jest to bezpieczne i odpowiednie dla indywidualnych potrzeb zdrowotnych.
